Ewangelia według św. Mateusza - komentarze biblijne

Z dźwiękiemBez dźwięku
	Mt 23,1-12
	¹ Przemówił wtedy Jezus do tłumów i do swoich uczniów ² takimi słowami: "Na ławie Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. ³ Spełniajcie więc i przestrzegajcie, cokolwiek wam powiedzą, ale według ich uczynków nie postępujcie; bo nakazują, lecz sami nie czynią. ⁴ Wiążą ciężkie i nie do uniesienia pakunki i nakładają ludziom na barki, a sami nawet swoim palcem nie chcą ich popchnąć. ⁵ Wszystkie swoje uczynki spełniają dla pokazania się ludziom, rozszerzają swoje filakteria i wydłużają frędzle, ⁶ lubią pierwsze miejsca na ucztach, i pierwsze stołki w synagogach, ⁷ i pozdrowienia w publicznych miejscach, i tytuł rabbi u ludzi. ⁸ Wy nie nazywajcie siebie rabbi, bo jeden jest waszym nauczycielem, a wy wszyscy jesteście braćmi. ⁹ I nie nazywajcie nikogo swoim ojcem na ziemi, bo jeden jest wasz Ojciec: Ten w niebie. ¹⁰ Nie nazywajcie też siebie przewodnikami, bo jeden jest waszym przewodnikiem: Chrystus. ¹¹ Kto większy między wami, będzie waszym sługą. ¹² Kto wywyższać się będzie, zostanie poniżony; a kto się będzie uniżał, zostanie wywyższony.
	Komentarz
	W Jerozolimie, krótko przed aresztowaniem Jezusa, najpierw saduceusze, a potem faryzeusze próbowali podważyć Jego autorytet wobec tłumów, zadając podstępne pytania. Jedni i drudzy zamilkli, słysząc Jego odpowiedzi. Jezus postanowił ostrzec przed nimi swoich uczniów i innych ludzi. „Katedrą Mojżesza” Jezus nazwał tradycję uczonych w Piśmie przekonanych o ich pochodzeniu z nauczania samego Mojżesza. Uważali się oni za Jego następców w swoim pokoleniu. Jezus wielokrotnie wykazał różnice między Prawem Mojżesza, a ich tradycją. Czas przeszły wskazuje, że ich autorytet należy już do przeszłości. Uczniowie mają poznawać Prawo i stosować się do niego, nawet wtedy, gdy nauczyciele sami nie czynią, tego, czego wymagają od innych. Nie mają naśladować ich uczynków: przyciągania uwagi ludzi przez dodatkowe zmiany ubioru, kierowania się na pierwsze miejsca w świątyni, w synagogach i przy stołach, oczekiwania na pozdrowienia ze strony przechodniów. Nie mają naśladować uczynków, które nauczyciele religijni dodali do tego, co Bóg objawił w Prawie. Przywódcy i nauczyciele religijni zastosowali do siebie tytuły, które przysługiwały tylko Bogu: Ojciec, Nauczyciel, Przewodnik, Mistrz. Jezus ostrzega: tylko Bóg jest godny przyjmować takie wyrazy szacunku - wszyscy uczniowie są sobie równi. Uczniowie mają tylko jednego Nauczyciela, Boga Ojca i Jezusa, Mesjasza. Uczniowie nie mają przyjmować tytułu „Rabbi” („mój wielki"), bo nie są nauczycielami, lecz świadkami Jezusa. Uczniowie mają tylko jednego duchowego Ojca, Tego w niebie. Oni uwierzyli, że to On posłał swojego Syna i stali się przez wiarę umiłowanymi dziećmi Boga. Oni nie będą dla nikogo ojcami, lecz tylko sługami Jego i ludzi. Uczniowie mają tylko jednego „Przewodnika, Mistrza” - Jezusa. Tylko On wie jak człowiek może się zbawić, tylko On może przeprowadzić każdego człowieka przez życie, śmierć i zmartwychwstanie. Ani uczniowie ani inni ludzie nie mają wiedzy i mocy, by to wszystko uczynić. Przez całe życie uczą się tylko u Niego. Inni nauczyciele spełniają swą funkcję jedynie przejściowo. Uczniowie Jezusa nie muszą budować swojej wielkości, by być owocnymi świadkami i sługami Jezusa Chrystusa.