Po powrocie z wyprawy misyjnej apostołowie wraz z Jezusem poszukiwali miejsca na odpoczynek. Odpłynęli na inny brzeg jeziora, tam również spotkali ludzi potrzebujących pasterza. Postanowili powrócić do Kafarnaum, ale płynąc znaleźli się w Genezaret, pod wpływem wiatru czy planu Jezusa. Tu znowu spotkali ludzi oczekujących na Niego. Wieść o Nim rozchodziła się dookoła Jeziora Galilejskiego. Ludzie szybko gromadzili się.

    Nazwa Genezaret odnosi się do regionu na południe od Kafarnaum, do miejscowości, stanowi też inną nazwę Jeziora Galilejskiego.

    Odwiedzając miasta i wioski ziemi Genezaret przybywali na miejsca, którymi były najczęściej place targowe, na których mogło gromadzić się wielu ludzi. Nie są wspominane synagogi. Ludzie szukali Jezusa, a gdy znaleźli to jednych kładziono na noszach, inni dotknąć się Jego ubrania. Gdy ktoś doświadczył uzdrowienia, inni starali się osiągnąć je podobnie. Co jest motywem tego postępowania wiara w Jezusa, czy wiara w magię? Widoczne jest jednak zaufanie do Jezusa, jest kimś jedynym, kto może uzdrowić. To, że odzyskiwali zdrowie, może w języku greckim oznaczać, że otrzymywali zbawienie. Jeśli jest mowa o zbawieniu, to znaczy, że Jezus nie tylko uzdrawiał, lecz także głosił ewangelię.

    W krainie Genezaret również żyją ludzie, których obrazuje wcześniejsza opinia Jezusa, że są „ jak owce bez pasterza”. On współczuje im i staje się ich pasterzem.

    Po pewnym czasie wrócą do Kafarnaum. Tam wkrótce pojawi się grupa nauczycieli religijnych z Jerozolimy. Oni myślą o sobie, że są pasterzami ludu izraelskiego, zaatakują uczniów Jezusa i Jego samego.