„Podróż z Nazaretu do górzystej krainy Judy mogła zabrać od dwóch do trzech dni, w zależności od miejsca, w którym znajdował się dom Elżbiety i Zachariasza.”

    W domu Zachariasza spotykają się dwie kobiety. Obie poczęły na skutek działania Boga. Obie są napełnione Duchem Świętym. Obie posiadają dojrzałą wiarę i mówią o tym, kim jest ich Bóg oraz o tym, co uczynił On w ich życiu. Obie służą Bogu jako matki synów, co do których Bóg ma swój plan.

     Elżbieta poruszona przez Ducha Świętego z radością wyznaje, że odwiedziła ją matka jej Boga. Błogosławi Marię oraz błogosławi owoc jej łona.

     Maria powie później o swoim Bogu jako Zbawicielu, świętym, miłosiernym, troskliwym i wypełniającym dane obietnice.

     Człowiek, który miłuje Boga, miłuje też ludzi. Maria pomaga więc Elżbiecie przez trzy miesiące. Przed powrotem do Nazaretu zobaczyła z pewnością syna Zachariasza i Elżbiety, Jana.

     O czym wtedy rozmawiały Maria z Elżbietą? O czym z tych rozmów dowiedzieli się później dwaj synowie: Jan i Jezus?

     Około trzydziestu lat później Jan zostanie nazwany przez Jezusa - "największym z urodzonych przez kobiety".
A Jan powie o Jezusie - "Ja to widzę i oświadczam: On jest Synem Boga!