 |
|
 |
 |
|
 |
|
 |
|
|
|
|
Łk 12,1-7
|
|
1 W tym czasie, choć dziesiątki tysięcy ludzi się zebrały, tak że się wzajemnie tratowali, zaczął mówić przede wszystkim do swoich uczniów: "Trzymajcie się daleko od kwasu faryzeuszów, to jest od obłudy. 2 Nic, co jest nawet najlepiej zasłonięte, nie pozostanie nieodkryte, a tajne nie pozostanie nieznane. 3 Bo co powiedzieliście w ciemności, usłyszy się w świetle, a co po kątach szeptaliście do ucha, z dachów głosem herolda ogłoszone zostanie. 4 Mówię wam, swoim przyjaciołom: nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nie potrafią już nic więcej uczynić. 5 Pokażę wam, kogo powinniście się bać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma władzę wrzucić do piekła. O tak, ostrzegam was, Tego się bójcie. 6 Czyż pięciu wróbli nie sprzedają za dwa asy? A z nich ani jeden nie popada w niepamięć u Boga. 7 I nawet włosy na waszej głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się. Więcej jesteście warci niż wiele wróbli.
|
Komentarz
|
Kwas to zaczyn lub drożdże, obrazuje ukryte działanie czegoś, co widoczne stanie się po jakimś czasie. Udawania rozpoczęte teraz przyniesie problemy w przyszłości, może w przyszłości więcej osób będzie chciało udawać, niż rozwiązywać problemy. A co się stanie gdy będą tak postępowały setki czy tysiące ludzi wyznających imię Jezusa, a niewiele mający z Nim wspólnego?
Kwasem faryzeuszy została nazwana obłuda religijna, czyli udawanie kogoś kim się w rzeczywistości nie jest. Wiara prowadzi do uwielbienia Boga jako sprawcy wszystkiego, co może się zdarzyć, a udawanie prowadzi do uzyskania uznania, szacunku, a nawet uwielbienia ze strony ludzi: „jacy oni pobożni”.
Przeciwnicy religijni wywołują lęk uczniów, ale Jezus daje im władzę nad duchami, chorobami i niemocami ludzi. Przeciwników jest niewielu, a wielu jest ludzi potrzebujących zbawienia Bożego, Jego miłości i troski.
Płaskie dachy domostw stanowiły najlepsze miejsce, z którego można było zwrócić się ku zebranemu na ulicy tłumowi i obwieścić przesłanie.
Wiara usuwa lęk przed ludźmi i dodaje im odwagi do posłuszeństwa Bogu. Usprawiedliwiona jest bojaźń Boża, czyli szacunek wobec autorytetu Boga.
Wrogami prawdy okażą się ci, którzy ją w pierwszej kolejności powinni byli poznać, zrozumieć i stosować dotychczasowe objawienie Boga w sposób taki, jak Jezus. Natomiast nową część objawienia przyniesionego przez Jezusa powinni zrozumieć jako wypełnienie obietnic pierwszego przymierza Boga z ludem izraelskim. Wielu przywódców i nauczycieli religijnych bardziej umiłowało swoje zrozumienie Boga i odrzuciło Jezusa.
Wrogowie Jezusa na ziemi mogą zabrać uczniom wszystko, lecz nie mogą wyrwać uczniów z królestwa Bożego. Bóg będzie ich bronił, jak ojciec swoje dzieci. Nie ma sensu ukrywać prawdy o Bożym sposobie zbawienia ludzi. Tylko nieliczni się jej sprzeciwią, a większość ludzi pragnie o nim usłyszeć.
Wróble były pokarmem ludzi biednych. Jeśli Bóg troszczy się o coś tak mało wartościowego jak wróble, o ileż bardziej troszczy się o ludzi!
Przyznaniem się do Jezusa będzie wzywanie ludzi do opowiedzenia się za Jezusem: „Od twojej odpowiedzi na osobę Jezusa będzie zależało twoje przyszłe zbawienie".
Wyparciem się Jezusa przez ucznia będzie unikanie jasnego stanowiska w sprawie zbawienia człowieka.
Jezus porównuje sprawy mało ważne z ważnymi. To o sprawy mało ważne spierają się krewni i znajomi uczniów. Jakie stanowisko zajmą uczniowie Jezusa? Jezus zachęca uczniów, by ocenili wszystkie wartości i priorytety, którym hołdują - słowa, życie, majątek.
Paweł w Liście do kościołów Galicji napisze ze smutkiem, że nierozwiązany problem stosunku chrześcijan Judejczyków do chrześcijan z innych narodów przyniósł w Antiochii skutek w postaci udawania przez Piotra i Barnabę. Piotr – czytamy w Liście - „przed przyjściem pewnych ludzi od Jakuba jadał z poganami, a gdy przybyli, wycofał się i odłączył, bojąc się tamtych z obrzezania. A razem z nim zaczęli tak obłudnie postępować również pozostali Żydzi, nawet Barnaba dał się wciągnąć w tę ich obłudę”. Piotr napisze później w swoim Pierwszym Liście do innych wierzących, aby wycofali ze swojego życia „wszelkie zło, i wszelki fałsz, i udawanie”..
Jezus zwrócił się do swoich uczniów: „Nigdy nie udawajcie, nawet wtedy, gdy opanuje was lęk na skutek reakcji religijnych przeciwników”.
|
|
|
Łk 1,5-25 Łk 1,26-38 Łk 1,39-56 Łk 1,39-45 Łk 1,46-56 Łk 1,57-66 Łk 1,57-66.80 Łk 1,67-79 Łk 2,16-21 Łk 2,22-35 Łk 2,22-40 Łk 2,33-35 Łk 2,36-40 Łk 2,41-52 Łk 3,1-6 Łk 3,10-18 Łk 4,1-13 Łk 4,24-30 Łk 4,31-37 Łk 4,38-44 Łk 5,1-11 Łk 5,17-26 Łk 5,27-32 Łk 5,33-39 Łk 6,1-5 Łk 6,6-11 Łk 6,12-19 Łk 6,17. 20-26 Łk 6,20-26 Łk 6,27-38 Łk 6,36-38 Łk 6,39-45 Łk 6,39-42 Łk 6,43-49 Łk 7,1-10 Łk 7,11-17 Łk 7,18-23 Łk 7,24-30 Łk 7,36-50 . 8,1-3 Łk 8,1-3 Łk 8,4-15 Łk 8,16-18 Łk 8,19-21 Łk 9,7-9 Łk 9,11-17 Łk 9,18-24 Łk 9,18-22 Łk 9,22-25 Łk 9,28-36 Łk 9,43-45 Łk 9,46-50 Łk 9,51-56 Łk 9,51-62 Łk 9,57-62 Łk 10,1-12.17-20 Łk 10,1-9 Łk 10,13-16 Łk 10,17-24 Łk 10,21-24 Łk 10,25-37 Łk 10,38-42 Łk 11,1-13 Łk 11,1-4 Łk 11,5-13 Łk 11,14-23 Łk 11,27-28 Łk 11,29-32 Łk 11,37-41 Łk 11,47-54 Łk 12,1-7 Łk 12,8-12 Łk 12,13-21 Łk 12,32-48 Łk 12,35-40 Łk 12,39-48 Łk 12,49-53 Łk 12,54-59 Łk 13,1-9 Łk 13,10-17 Łk 13,18-21 Łk 13,22-30 Łk 13,31-35 Łk 14,1.7-14 Łk 14,12-14 Łk 14,25-33 Łk 15,1-32 Łk 15,1-10 Łk 15,1-3.11-32 Łk 15,3-7 Łk 16,1-13 Łk 16,1-8 Łk 16,9-15 Łk 16,19-31 Łk 17,1-6 Łk 17,5-10 Łk 17,7-10 Łk 17,11-19 Łk 17,20-25 Łk 17,26-37 Łk 18,1-8 Łk 18,9-14 Łk 18,35-43 Łk 19,1-10 Łk 19,11-28 Łk 19,41-44 Łk 19,45-48 Łk 20,27-40 Łk 20,27-38 Łk 21,5-19 Łk 21,5-11 Łk 21,12-19 Łk 21,20-28 Łk 21,25-28.34-36 Łk 21,29-33 Łk 21,34-36 Łk 22,14 - 23,56 Łk 23,35-43 Łk 23,44-53 - 24,1-6 Łk 24,13-35 Łk 24,35-48 Łk 24,46-53
|
|
|
|
 |
|
 |
Copyright Fundacja Biblos 2004
, 25 stycznia 2021
, Zaloguj, Zarejestruj
|
|