Uczniowie wiele razy widzieli Jezusa oddalającego się na modlitwę. Nowy Testament kilka razy przytacza rozmowę Jezusa z uczniami bezpośrednio po zakończeniu modlitwy. W ten sposób możemy poznać treść modlitwy Jezusa.

    Teraz po raz pierwszy mówi im, że zostanie zabity i że zmartwychwstanie po trzech dniach. Mówi, że stanie się to za sprawą starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, czyli przywódców religijnych.
Jak zareagują uczniowie? Kto ma dla nich większy autorytet: przywódcy religijni, czy Jezus, ich nauczyciel?

    Tym razem Jezus rozmawiał z Ojcem o tym, czy Jego uczniowie rozpoznali w nim Boga.
Przygotowuje ich do tej wiadomości przez rozmowę i pytania.
Najpierw pyta uczniów o to, kim jest on sam w oczach innych ludzi? Mogą udzielić odpowiedzi, bo rozmawiają z ludźmi o sprawach zbawienia. Następnie pyta uczniów, co oni myślą o Nim. Pierwszy odpowiada Piotr: - „Jesteś Mesjaszem Bożym”.
A potem pierwszy raz Jezus mówi o okolicznościach swojej śmierci.
Ewangeliści Mateusz i Marek opisując to samo wydarzenie opisują inną reakcję Piotra: "Na litość, Panie! Nie może to przyjść na Ciebie". Autorytet Piotra ulega podważeniu - nie takiej reakcji wymagalibyśmy od naszych przywódców religijnych.

    Krzyżem powszednim jest społeczny koszt wiary i opowiedzenia się za Jezusem, koszt wybrania autorytetu Jezusa w miejsce autorytetu przywódców religijnych odrzucających Jezusa.

    Kosztem jest utrata przyjaciół, potępienie społeczne, oskarżenie. Wierząc w Jezusa można stracić pozycję, pracę, przyjaźń. Próba połączenia wiary w Jezusa i zachowania tego wszystkiego to kompromis, to chęć zachowania swego, która sprawia, że zamazuje się różnica między wiarą, a niewiarą w Jezusa.